The show must go on!

Noko av det eg har lært her i livet, er at det går vidare. Ein kjem seg gjennom ting. Om ein har mykje på agendaen, og eigentleg ikkje ser enden på alt ein har å gjere, og eigentleg ikkje vil anna enn å legge seg ned og sove, då kan det gå trått. Men ein får gjort ting, om ikkje anna så iallfall smått om senn.

I dag hadde vi forprøve i norsk, om setningsanalyse og elevtekstanalyse og grammatikkundervising i eit didaktisk perspektiv. Eg var litt uroleg for at eg kanskje hadde teke litt for lett på lesinga i påska, men det var ikkje nødvendig. Eg trur prøva gjekk heilt greitt, og meir har eg igrunn ikkje forventingar om.

Vi har fått att vurdering på aksjonsforskingrapporten, og for dei som ikkje har fått med seg det, var det verkeleg eit herk å skrive den oppgåva. Opplegget rundt var ganske frustrerande, og der var mykje som mangla på at vi hadde den informasjonen vi syntest vi trengte for å skrive ein god rapport. I det store og det heile eit lite motiverande prosjekt. Eg vurderte å ta dette prosjektet eit seinare år fordi eg var utslitt av alt vi hadde å gjere, men kom meg no gjennom. Og heldig var det, for tilbakemeldinga vart slett ikkje så verst:)

Og som tidlegare nemnt fekk vi gjennomført samproduksjon til gode kritikkar:)

No er våren her, og eg har kost meg i påska, først i Vik og deretter på Kråkenes med besøk av bestemor, onkel Bergsvein og døtrene hans. Vi fekk ut båten og var på stranda og grilla og brente boss og riktig koste oss. Kjempekjekt!

Livet er herleg!

Biletet har eigentleg ikkje så stor samanheng til teksten, men viser litt korleis eg har det for tida. Som desse klarer eg å nyte livet midt i alt eg har å gjere;)